Ο Νίκος Κ. Είναι 40 ετών, άνεργος. Ζεί στην Αθήνα. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσει τα 2 ευρώ την ημέρα για να μπορέσει να αγοράσει ένα πιάτο μακαρόνια και να βγάλει τη μέρα. Είναι κι αυτός ένας από τους 1.200.000 άνεργους Ελληνες, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 25% του εργατικού δυναμικού της χώρας ή το 50% των ανθρώπων με ηλικία μέχρι τα 40.
Αυτοί όλοι προέρχονται από έναν ιδιωτικό τομέα που είχε έντονα αποτελέσματα. Και όμως σήμερα είναι στον δρόμο, λόγω της ύφεσης που για 5η συνεχή χρονιά κατακλύζει την ελληνική οικονομία. Την ίδια στιγμή το τεράστιο ελληνικό δημόσιο των περίπου 1 εκατομμυρίου υπαλλήλων συνεχίζει να υπάρχει και να μειώνεται ελάχιστα. Αυτό που ουσιαστικά ήταν και η οικονομική αιτία της κρίσης χρέους και της de facto χρεοκοπίας της χώρας, έχει ελάχιστα μεταβληθεί. Η τρόϊκα (ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ) και η κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΠΑΣΟΚ που ανέλαβε την εξουσία στηρίχτηκαν μόνο στην συνεχή και αδιάκοπη φορολογία με αποτέλεσμα να απονεκρώσουν την πραγματική, την παραγωγική οικονομία και να φτιάξουν σε μία τριετία μιά χώρα με περισσότερους άνεργους από αυτούς που απασχολούνται στο δημόσιο, άμεσα και μέσω ελεγχόμενων εταιρειών. Στα τρία αυτά τελευταία χρόνια οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχασαν περίπου το 40% του εισοδήματός τους χωρίς να μειώνεται αντίστοιχα το κόστος διαβίωσης.

Στις 6 Μαϊου, ο απελπισμένος Νίκος Κ και δεκάδες άλλες χιλιάδες απελπισμένων πολιτών της Ελλάδας θα πάνε στις κάλπες για να επιλέξουν νέα κυβέρνηση. Γιά πρώτη φορά φαίνεται ότι το παγιωμένο από το 1980 μοντέλλο των δύο κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που άλλαζαν ρόλους, είναι πλέον αδύναμο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα δύο αυτά κόμματα εξουσίας που κέρδιζαν 80% των ψήφων, αθροιστικά, θα συγκεντρώσουν γύρω στο 40% μαζί σε αυτές τις εκλογές. Το υπόλοιπο κομμάτι του εκλογικού σώματος, φαίνεται να κατανέμεται σε μιά σειρά μικρότερων κομμάτων που προτείνουν αντίδραση, παρά ουσιαστικές λύσεις για τα προβλήματα της Ελλάδας. Αυτά τα κόμματα αντίδρασης, τα ονομάζουν οι Ελληνες «αντιμνημονιακά» καθόσον τα μνημόνια (memoranda στα λατινικά) είναι οι διάφορες συμφωνίες που υπεγράφησαν με την Τρόϊκα για την οικονομική αναδιοργάνωση της Ελλάδας. Είναι τρία κόμματα της Αριστεράς και δύο της Δεξιάς.

Πρώτο και κύριο το σκληροπυρηνικό Σταλινικό Κομμουνιστικό Κόμμα που φαίνεται ότι θα κερδίσει περίπου 10% των ψήφων. Αυτό προτείνει να φύγει η Ελλάδα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, να βγεί από το Ευρώ και να μετατραπεί σε λαοκρατία όπου όλα θα είναι κρατικά όπως την προ του 1989 εποχή στην Βουλγαρία. Στην αριστερά υπάρχει ακόμα το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που είχαν πολύ μικρά ποσοστά πριν και δύσκολα περνούσαν το 4% για να μπούν στη Βουλή, αλλά τώρα φαίνεται να συγκεντρώνουν το 8-10% της εκλογικής προτίμησης, πάντα με βάση τις δημοσκοπήσεις. Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ έχει έναν χαρισματικό νέο σε ηλικία ηγέτη που εντυπωσιάζει με τις ομιλίες του, οι οποίες ωστόσο δεν περιέχουν προτάσεις αλλά μόνο εναντίωση σε αυτές τις αλλαγές που συντελούνται. Τα δύο αυτά κόμματα της Αριστεράς, όπως και ένα μικρότερο που ονομάζεται «Κοινωνική Συμφωνία» και δεν φαίνεται να περνά το 2% της εκλογικής προτίμησης, προβάλλουν την ιδέα του ότι πρέπει να ανεβούν και πάλι οι μισθοί και οι συντάξεις, πότε λένε ότι πρέπει να βγεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη και πότε όχι και γενικά είναι αντίθετοι σε κάθε μέτρο που λήφθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή την κυβέρνηση της τριμερούς συνεργασίας των τελευταίων 6 μηνών, δίνοντας την εντύπωση στους Ελληνες πολίτες ότι έχουν δικαίωμα να λάβουν πίσω το επίπεδο διαβίωσης που είχαν πριν το 2009 και το οποίο άλλαξε ριζικά από την κρίση. Την ίδια ρητορική προβάλλει και ένα νέο κόμμα που προήλθε στην Κεντροδεξιά, από μέλη της Νέας Δημοκρατίας, και το οποίο ονομάζεται «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Αυτό το κόμμα έχει έναν μήνα ζωής ουσιαστικά και η ρητορική του είναι μόνο η αντίθεση στα πάντα. Προτείνει ένα πρόγραμμα στο οποίο ουσιαστικά ζητά την διαγραφή του ελληνικού χρέους με τον όρο ότι είναι «απεχθές» επειδή το επιτόκιο είναι γύρω στο 4-5% με ταυτόχρονη παραμονή στο ευρώ και αυξήσεις σε μισθούς πολλών κατηγοριών πολιτών του Δημοσίου κυρίως. Το κόμμα αυτό φαίνεται να είναι η έκπληξη των εκλογών, αφού μέσα σε μερικές εβδομάδες μόνο, φαίνεται να επιτυγχάνει ποσοστά 12-14% του εκλογικού σώματος και ιδιαίτερα αυτών που είναι άνεργοι, απελπισμένοι και χτυπημένοι από την μεγάλη ύφεση της οικονομίας. Οι «Ανεξάρτητοι» μιλούν για συνομωσίες που προήλθαν από την Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων και οι οποίες θέλουν να καταβροχθίσουν την Ελλάδα και να της πάρουν τον ... πλούτο, που δεν διευκρινίζεται ποιός είναι συγκεκριμένα. Ολη αυτή η έντονα λαϊκιστική και ουτοπική ρητορική πουλά εύκολα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί σήμερα. Ενα ακόμα κόμμα που φαίνεται να περνά το 4% και μπορεί να μπεί στη Βουλή είναι το φασιστικό ακροδεξιό «Χρυσή Αυγή» που προβάλει μηνύματα ρατσισμού, ξενοφοβίας και εθνικισμού με βάση τον εθνικοσοσιαλισμό, το σύστημα που εφάρμοσε ο Χίτλερ δηλαδή. Η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Αθήνα, αντιμετωπίζουν ένα εκρηκτικό πρόβλημα λαθραίας μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική, που καταφθάνουν από τα σύνορα με την Τουρκία και έχουν πλημμυρίσει κατά εκατοντάδες χιλιάδες την Ελλάδα, αναμένοντας να δραπετεύσουν προς την Δυτική Ευρώπη, εκμεταλλευόμενοι τα ανοιχτά σύνορα του Σένγκεν. Υπολογίζεται ότι 1,5 εκατομμύριο τέτοιοι μετανάστες έχουν κατακλύσει την χώρα κάνοντας πολλά εγκλήματα για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Αυτή η πολύ δύσκολη κατάσταση έχει δώσει ώθηση στους ρατσιστές της Χρυσής Αυγής να κερδίσουν αποδοχή.

Στην δεξιά πλευρά υπάρχει ακόμα και το κόμμα ΛΑΟΣ που συμμετείχε στην τριμερή κυβέρνηση των τελευταίων 6 μηνών, και το ΔΗΣΥ της κυρίας Μπακογιάννη, που όμως δεν φαίνεται να μπορούν να μπούν στη Βουλή. Τα μεγάλα αστικά κόμματα, η Νέα Δημοκρατία που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα λάβει γύρω στο 20% και το ΠΑΣΟΚ που ίσως φτάσει το 15-18% είναι τα μόνα κόμματα που προτείνουν αυτή τη στιγμή ένα ρεαλιστικό πλάνο συμμόρφωσης της οικονομίας και της χώρας με βάση τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η χώρα με την τρόϊκα καθώς και την ανάγκη επιστροφής της χώρας στην ανάπτυξη, από νέα βάση και με πιό χαμηλούς μισθούς και κόστη, ώστε να είναι ανταγωνιστική, κάτι που πολλοί ονομάζουν στην Ελλάδα «μισθούς Βουλγαρίας» αφού μιλούν για 300 ευρώ το μήνα ως βάση.

Οι Ελληνικές τράπεζες φαίνεται ότι δεν είναι σε θέση να δώσουν ώθηση στην ανάγκη της χώρας για επανεκκίνηση αφού από το PSI και την μείωση του χρέους έχασαν πάνω από 30 δις ευρώ και έχουν ανάγκη άμεσης ανακεφαλαιοποίησης που είναι σε διαδικασία οργάνωσης με την συνδρομή του EFSF.

Το αποτέλεσμα της 5ης Μαίου είναι ένας δύσκολος γρίφος. Το σύστημα της Ελλάδας δεν είναι απόλυτα αναλογικό και αν τα δύο μεγάλα κόμματα μπορέσουν να λάβουν μαζί 40% θα έχουν την πλειοψηφία των εδρών στην Βουλή για να κυβερνήσουν. Ωστόσο, παρά τα αποτελέσματα, η Ελλάδα θα εισέλθει σε μιά ακόμα πιό δύσκολη περίοδο αφού αυτή τη στιγμή δεν είναι σε θέση να παράξει οικονομική δραστηριότητα, άρα και να συλλέξει φόρους και θα πρέπει να βασίζεται σε εξωτερική βοήθεια για πάνω από μιά δεκαετία. Το μίγμα της εκρηκτικής αντίδρασης των ψηφοφόρων, μέσα από τα κόμματα που είναι «αντιμνημονιακά» και συγκεντρώνουν το 55-60% της εκλογικής προτίμησης συνδυαζόμενο με την διάθεση των πολιτών να παραμείνουν στο ευρώ που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν στο 70-80%, δημιουργεί μιά πολύ δύσκολη πραγματικότητα για όποιον αναλάβει την κυβέρνηση μετά τις 5/5/2012, με πιθανότερο τον οικονομολόγο κ. Αντώνη Σαμαρά, πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Η όλη αυτή κατάσταση, ο τεράστιος αριθμός των ανέργων, η αδύναμη ελληνική οικονομία που είναι η μεγαλύτερη στα Βαλκάνια (περίπου 5 φορές μεγαλύτερη από την Βουλγαρική), οι τράπεζες που δεν έχουν τα αναγκαία κεφάλαια, η ζημιά που έκανε στην Ελλάδα η είσοδός της στη ζώνη Σένγκεν με την τεράστια λαθρομετανάστευση από την Ασία και την Αφρική (με την βοήθεια της Τουρκίας), δεν αφήνουν ανεπηρέαστη όλη την περιοχή γύρω από την Ελλάδα και τις χώρες που συνορεύουν με αυτήν. Η Ελληνική οικονομία δεν μπορεί να τροφοδοτήσει την Βουλγαρική πλέον και αν οι εκλογές φέρουν στην κυβέρνηση κόμματα που εναντιώνονται στην Ευρώπη και το νόμισμα «ευρώ» ίσως να γυρίσουν την Ελλάδα 40-50 χρόνια πίσω. Το μόνο παρήγορο γεγονός είναι ότι οι Ελληνες έχουν ακόμα αποθέματα στις εγχώριες τράπεζες με περίπου 300 δις ευρώ σε καταθέσεις και άλλα 800 δις ευρώ σε ξένες τράπεζες που κατά 90% προέρχονται από την διεθνή δραστηριότητα των ελλήνων πλοιοκτητών που είναι η πρώτη δύναμη διεθνώς και με τεράστια διαφορά από τις άλλες χώρες.

http://www.mouroutis.com